Από τις 22 Ιουλίου έως τις 9 Αυγούστου 2022, επιστρέψαμε στο τέταρτο μεγαλύτερο νησί στον κόσμο. Το 2019 ήμασταν στην Αντσιρανάνα στα βορειοδυτικά. Αυτή τη φορά, είχαμε δύο προορισμούς: το Ανταναναρίβο, την πρωτεύουσα, και την Τοαμασίνα, τη δεύτερη πόλη της χώρας, στην ανατολική ακτή. Η πρώτη μας περιπέτεια ήταν να περιμένουμε περισσότερες από δύο ώρες για τις αποσκευές μας κατά την άφιξη. Αλλά τελικά ήρθαν!
Πρώτα συναντήσαμε τα παιδιά στην εκκλησία της Lolona και της Ranja. Η δοξολογία τους γέμισε τις καρδιές μας. Αφού μιλήσαμε με δασκάλους και γονείς για τη σημασία της υποδοχής των παιδιών με αναπηρίες στα σχολεία, πήραμε το δρόμο για το Tamatave.
Για έξι ώρες συναντούσαμε πολύ μικρά παιδιά, ξυπόλητα, να ξητιανεύουν λίγα νομίσματα γιατί είχαν βάλει πέτρες σε μια προσπάθεια να βουλώσουν τις πολλές τρύπες. Δεύτερη περιπέτεια, ο οδηγός μας οδηγούσε σαν να έτρεχε σε αγώνες και η Francine ήταν πολύ αναστατωμένη. Ευτυχώς τα τοπία ήταν μαγευτικά, ορυζώνες, κανό για να βγάζεις άμμο από τα ποτάμια, πολύ όμορφη βλάστηση.
Στην Τοαμασίνα, βρήκαμε τους αντιπροσώπους των επτά περιοχών όπου ο Κύριος μας είχε οδηγήσει μαζί με την Χάντα και τον Ρότζερ Ρακοτοαριτζάο για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Τι συναίσθημα να συναντηθούμε ξανά. Ακόμη και η 80χρονη μαμά Μαρί είχε έρθει από τη Ματζένγκα στη δυτική ακτή. Τι υπηρέτης του Θεού!
Η Floriane και ο Nasser μας συνόδευσαν φέτος και μπορέσαμε να ψάλουμε και να διακηρύξουμε τον Λόγο του Θεού σε υπαίθριους χώρους και σε εκκλησίες.
Α ξέχασα! Περπατήσαμε και σε ένα υπαίθριο λούνα παρκ, κοντά στην παραλία. Ο μεγάλος τροχός γύριζε χάρη στους νέους, πολύ αθλητικοί, που ανέβαιναν και τον γύριζαν. Δεν χρειάζεται ρεύμα…
Αντίο παιδιά, αντίο αγαπητοί λεμούριοι! Veloma – Αντίο
