Η φίλη μας Joyanna

Θα  σας διηγηθώ δύο περιπέτειες, δυο πραγματικές περιπέτειες! Η ομάδα των παιδιών που είμαι υπεύθηνη προχωρά σιωπηλά στα μονοπάτια του δάσους. Είναι μια όμορφη ανοιξιάτικη βόλτα με τα πουλιά να καλαιδούν, και με την φύση γύρω μας να ξυπνάει στον ερχομό της άνοιξης. Επίσης συναντάμε και ελάφια

Τρώω τα δημητριακά μου· δεν είναι εδώ σήμερα το πρωί, είναι πάλι στο δρόμο με τον  μικρό του κύριο, τον Louis. Φανταστείτε αυτό: τα μάτια πάνω μου, τέλος πάντων ... στο μπόλ μου, μάτια ολοστρόγγυλα, κατάμαυρα, τίποτα δεν μπορεί να αποσπάσει την προσοχή τους. Εκείνος περιμένει υπομονετικά για

Σε ένα ερωτηματολόγιο, ένα παιδί απάντησε ότι αυτό που είναι πιο δύσκολο γι ‘αυτόν είναι να περιμένει και να είναι υπομονετικός. Είναι αλήθεια για τον καθένα μας: υπάρχουν πράγματα που φαίνονται πιο δύσκολα από άλλα. Για παράδειγμα, δίπλα στην πισίνα, ο ναυαγοσώστης περιμένει το παιδί να πιάσει τον

Να μια ιστορία που θα μας κάνει να σκεφτούμε:«Κροα, κροα! » Ο βάτραχος συνομιλεί με δύο όμορφες πάπιες που γλιστρούν στο νερό.– Μμμ, άνεμος, βροχή, τα φύλλα πέφτουν … μυρίζει φθινόπωρο.– Ναι, σύντομα θα έρθει η στιγμή να εγκαταλείψουμε αυτό το μέρος πριν πιάσει το κρύο. Τα φτερά μας θα